آموزش عکاسی سینما و تئاتر

عکاسی سینما و تئاتر از سخت ترین و چالش برانگیزترین زمینه های عکاسی محسوب می شود. در عکاسی تئاتر، غالبا سوژه ها تاریک هستند و تمام عناصر صحنه به سرعت در حال حرکت هستند. در عکاسی سینما و تئاتر نور پردازی یکی از بزرگترین چالش های این حرفه می باشد. عکاسی از تئاتر، در واقع به عنوان ایجاد یک مستند انجام می شود و بیشتر در جهت تبلیغات یک تئاتر عمل می کند.

مستندات، شامل معرفی یک بیان هنری، ارائه، تحقق بخشیدن به مضمون و همچنین طراحی صحنه است. عکاسی از صحنه های تئاتر، عموما در پوسترهای تئاتر، مجلات و تبلیغات استفاده می شود. بیشترین استفاده از عکس های تئاتر در رسانه ها، به منظور اعلام برگزاری نمایش جدید، معرفی بعضی از عوامل صحنه و گاهی قسمت هایی از نمایش می باشد. حتی بعضی از تئاترهای بزرگ، دپارتمان تبلیغاتی خاص خود را دارند که در آن عکاسان متعهد دائمی فعالیت می کنند.

دوره عکاسی سینما و تئاتر

عکاسی تئاتر

عکاسی سینما و تئاتر شامل تهیه تصاویری از صحنه می باشد که در آن نور پردازی رعایت شده باشد و طوری تهیه شود که دید کارگردان حفظ شود. عکاس های تئاتر مواردی چون تصاویر تبلیغاتی و عکس هایی از نمایش برای ایجاد مستندات غیر تبلیغاتی و همچنین تصاویر بایگانی را تهیه می کنند.

تصاویر بایگانی توسط بازیگران، طراحان / سازندگان صحنه و طراحان لباس برای نشان دادن کارهایشان استفاده می شود. از تکنیک های صرفه جویی در زمان مانند استفاده از تنظیمات دستی دوربین، عمق دید هدف و ترفندهای پس از پردازش استفاده می گردد.

عکاسی سینما و تئاتر کمی متفاوت از سایر زمینه های عکاسی است. نور، بخشی جدایی ناپذیر از روند عکاسی تئاتر است که باید به آن نگاه ویژه داشت. نور برای ایجاد تصاویر درام بسیار حائز اهمیت است و می تواند با سایه های پر رنگ، ساختاری خشن و ناخوشایند ایجاد کند.

چهره بازیگران با توجه به نور پردازی و سایه های موجود، می تواند متفاوت باشد، یا موارد موجود در صحنه ممکن است در تصویر، به خاطر نور پردازی اشتباه، باعث پنهان شدن بازیگران و یا حتی نمایش احساسات اشتباه بازیگران شود.

آموزش عکاسی سینما و تئاتر

اگر بعد از خواندن این مطالب در سایت هنرآموزی احساس کردید که به این رشته ی هنری بسیار علاقه مند هستید و علاقه به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه ی هنری دارید، توصیه می شود بدون اتلاف وقت در مورد کلاس آموزش عکاسی سینما و تئاتر اطلاعات کافی را به دست آورید تا بتوانید با شرکت در این دوره ها، در این زمینه مهارت های لازم را به دست آورید.

داشتن برخی دانش های اولیه در این مورد به شما کمک می کند تا در این رشته ی هنری پیشرفت کنید. این دانش با شرکت در دوره عکاسی به دست می آید و توصیه می شود برای یادگیری حرفه ای عکاسی تئاتر، در این کلاس ها شرکت نمایید. لازم به ذکر است، آموزش عکاسی سینما و تئاتر از خدمات هنر آموزی می باشد و علاقه مندان به گذراندن دوره های آموزشی عکاسی بهتر است با شرکت در این کلاس ها در این زمینه حرفه ای شده و در صورت تمایل وارد بازار کار شوند.

انواع عکاسی سینما و تئاتر

اگر عکاس های تئاتر از روند نمایش در تئاتر مطلع باشند، عکس برداری به بهترین نحو در طی یک بازی انجام خواهد شد، و به تصویر کشیدن صحنه های اصلی برای آنها آسان تر خواهد بود. در واقع می توان گفت بهترین راه برای عکاسی سینما و تئاتر داشتن اطلاعات کافی از روند تئاتر و بازی بازیگران است.

اگر سبک نمایش یا اجرا کلاسیک است، به عکاسان توصیه می شود نسخه ای از آن را پیدا نموده و در ارتباط با آن اطلاعات کافی را کسب نمایند و نمایشنامه ی آن را کامل بخوانند. در صورتی که نمایشنامه به زبان دیگری است، بهتر است نمایش نامه به زبان دیگری که قابل درک است بازگردانده شده و مورد بررسی عوامل نمایش به خصوص کارگردان و عکاسان قرار گیرد.

این کار باعث می شود تا با توجه به نگرش و انگیزه های هر شخصیت، عکس های زیبا و تخصصی تری ثبت گردد. همچنین کسب اطلاعات در مورد نمایشنامه به عکاسان کمک می کند تا با لحظات مهم برای داستان آشنا باشند و بهترین تصاویر را ثبت نمایند.

یکی از انواع عکاسی سینما و تئاتر در گذشته عکاسی از نمایش های یونانیان بوده است. در آن زمان از ماسک هایی برای تئاتر استفاده می شده است که، نقش مهمی را در روند نمایش ایفا می کردند.

حالات چهره در تئاتر یونانی اهمیت زیادی نداشته است، زیرا بازیگران به دلیل ابعاد برخی از تئاترهای بزرگ در فضای باز از تماشاگران دور بودند و برای انتقال پیام از ماسک هایی با ویژگی هایی که بسیار اغراق آمیز هستند، استفاده می کردند.

در نمایش های مدرن، چهره به همان اندازه برای انتقال احساسات مهم است، بنابراین همیشه باید جریان و عملیات جاری در تئاتر دنبال گردد. همچنین عکاسان باید سعی کنند، بهترین تصاویر را از حالت های چهره به دست آورند. در واقع، بیشتر تئاترها، حتی مربوط به دوره قرون وسطی، مبتنی بر بیانات و شکل گیری های بازیگران بوده است.

 

اصول عکاسی تئاتر

عکاسی تئاتر و سینما یکی از شاخه های عکاسی محسوب می شود که، بسیار چالش برانگیز است. عکاسان برای تصویر برداری در تئاتر، با چالش هایی چون وجود نور کم، ممنوعیت های استفاده از فلش به هنگام عکاسی، حرکت بازیگران در حال اجرای نمایش و صحنه های ناهمواری که گاهی دارای روشنایی یک دفعه ای همراه هستند، روبرو خواهند شد.

در اینجا چند نکته برای دستیابی به بهترین عکس ها در چنین شرایط چالش برانگیزی آورده شده است. یکی از اصول عکاسی که لازم است عکاسان به آن توجه کنند، استفاده از سبک های تصویر برداری مثلا RAW جهت کمک کردن به تعادل رنگ های سفید می باشد. لازم است عکاسان به دوربین اجازه دهند که بهترین تعادل رنگ سفید را برای هر موقعیتی به صورت خودکار، انتخاب نماید و پس از آن، در صورت نیاز، عکاس، عکس را ویرایش کند.

یکی دیگر از نکاتی که باید حتما برای تعادل نور رعایت شود، تنظیم دوربین روی حالت اتوماتیک است. حال باید نور عکس بررسی شود و در صورت نیاز به مرحله ویرایش برود. وجود نور و چراغ قرمز برای عکاسان بسیار دردسرساز است.

در مواردی که از چنین نورهایی استفاده می شود، توصیه می گردد Style در دوربین را از Standard (استاندارد پیش فرض) به Natural تغییر داد. اگر عکاسان در پی ساخت یک سبک تصویر سفارشی از تئاتر هستند، تنها کاری که باید انجام دهند، کاهش کنتراست مطابق میل آنها است.

لنز مناسب عکاسی تئاتر

بهترین لنز برای استفاده در عکاسی سینما و تئاتر، به فاصله ی عکاس از صحنه بستگی دارد. معمولاً 70-200 میلی متر انتخاب خوبی است، اما ممکن است برای برخی از عکس ها به زاویه دید گسترده تری نیاز باشد. لنز مناسب برای عکاسی از تئاتر بستگی به فاصله عکاسان از صحنه دارد. در صورت نزدیک بودن به صحنه از هر زاویه باز تا 50 میلی متر می توان استفاده نمود، اما در اکثر موارد این کار تنها گزینه نیست.

گاهی مواقع بزرگ نمایی گزینه منطقی تری خواهد بود. گاهی برخی از عکاسان برای عکس های تئاتر، از لنزهای بزرگ نمایی مانند 28-135 میلی متر و 100-400 میلی متر استفاده می کنند، اما به طور کلی لنزهای 70-200 میلی متری بهترین انتخاب می باشد، و نیازی به f / 2. 8 نیست.

به طور کلی امروزه بسیاری از افراد f / 2. 8 را به دلیل قابلیت تجمیع نور ترجیح می دهند، اما با دوربین های مدرن DSLR می توان از ISO بالاتر استفاده نمود و با دیافراگم f / 4 بهترین عکس های تئاتر را ثبت نمود. برای عکاسی در تئاتر، داشتن یک لنز دیافراگم ثابت بسیار مهم است. اگر هنگام بزرگ نمایی و کوچک نمایی دیافراگم حداکثر تغییر را داشته باشد، استفاده از نوردهی دستی بسیار مشکل می شود.

نورپردازی در عکاسی تئاتر

نور کم روی صحنه و کنتراست بیش از حد، باعث می شود که نوردهی مناسب برای نمایش های صحنه ای دشوار باشد. هنگام عکاسی روی صحنه باید دو نکته مهم را به خاطر سپرد. اولین نکته فقط برای عکاسی با زمینه ی بسیار تاریک یا سیاه اعمال می شود. بسیاری از عکاسان تئاتر، چه غیر حرفه ای و چه حرفه ای، از این تنظیمات استفاده می کنند.

در این موارد، از عملکردهای اتوماتیک دوربین استفاده نمی شود و باید دوربین را به حالت دستی تغییر داد و از عملکرد نقطه سنج دوربین استفاده نمود تا بتوان به صورت کامل از چهره بازیگران تصویر برداری کرد، و بهترین نتیجه را بدست آورد. در صورت عدم وجود نقطه سنج خودکار، باید میزان مورد نظر را از طریق آزمون و خطا حدس زد.

نکته دیگری که در عکاسی تئاتر باید همواره به یاد داشت، توجه به موقعیت بازیگران است. زیرا نور پردازی به مکان ایستادن افراد روی صحنه بستگی دارد و با توجه به آن، نور مورد نیاز، متفاوت خواهد بود. وضعیت واضح، وضعیتی است که در آن از یک نور نقطه ای استفاده می شود. هر کسی که در آن نقطه نباشد، در منطقه تاریک تری قرار خواهد گرفت.

مشکلی که کمتر ممکن است عکاسان با آن مواجه شوند، زمانی است که همه در یک زمان، در قسمت روشن قرار می گیرند. در این موارد، ممکن است نور یکنواخت به نظر برسد، اما بیشتر اوقات، لبه های صحنه بسیار تاریک تر از وسط خواهند بود. بعضی اوقات این تفاوت می تواند به اندازه یک نقطه توقف باشد.

دیافراگم در عکاسی سینما و تئاتر

دیافراگم دوربین میزان نوری را که از طریق لنز وارد دوربین می شود، کنترل می کند و به دستگاه ضبط تصویر منتقل می شود. از تنظیمات دیافراگم به عنوان f-stop یاد می شود. ”f” مخفف کانون است، و گاهی اوقات نیز به عنوان نسبت کانونی لنز بیان می شود. این عدد نسبت قطر دهانه به فاصله کانونی لنز است. f-stop یک عدد مطلق نیست، به این معنی که مقدار خاصی از نور را اندازه گیری نمی کند.

توصیه می شود که عکاسان برای عکاسی سینما و تئاتر از کمترین عدد دیافراگم استفاده نمایند. این کار به این دلیل توصیه می شود که عکاس، نور دهی خوبی داشته باشد. در صورتی که شدت نور زیاد باشد، باید ایزو را کاهش داد و در صورتی که عکاس از سه پایه استفاده نمی کند، پیشنهاد می شود سرعت شاتر دوربین از ۸۰/۱ پایین تر قرار داده نشود. فقط در صورتی این تنظیمات توصیه نمی شود که عکاس قصد گرفتن عکس های خاص و ویژه ای را نداشته باشد.

5/5 - (1 امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *